Ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη, αλλά...

την καταστροφή!!! Και για να σας πείσω θα σας περιγράψω σύντομα τον τρόπο που ο κούκος γεννάει τα αυγά του. Επειδή η ανατροφή είναι μια δύσκολη υπόθεση ο κούκος δίνει την ευκαιρία στο μικρό κουκάκι να...αυτενεργήσει μόλις "σκάσει" από το αυγό.

Πιο συγκεκριμένα, η μαμά κούκος εντοπίζει μία φωλιά από κάποιο άλλο είδους πουλιού που επωάζει (κλωσσάει) τα αυγά του. Μόλις οι γονείς της φωλιάς την εγκαταλείψουν για σύντομο χρονικό διάστημα (προς αναζήτηση τροφής) η μαμά κούκος πάει και γεννάει το αυγό της στη φωλιά αυτή και απομακρύνεται άμεσα. Μόλις γυρίσουν οι ταλαίπωροι γονείς έχουμε δύο περιπτώσεις: στην πρώτη αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει ένα αυγό που δεν είναι δικό τους οπότε και το ρίχνουν έξω από τη φωλιά.

Στη δεύτερη και συνηθέστερη περίπτωση, οι γονείς δεν αντιλαμβάνονται κάποια διαφορά και φροντίζουν όλα τα αυγά εξίσου.

Το καλύτερο όμως έρχεται τώρα: το μικρό κουκάκι συνήθως βγαίνει από το αυγό πιο γρήγορα από το τα...αδέρφια του. Πρώτο του μέλημα και ενώ ακόμη είναι τυφλό, είναι να πετάξει τα αδέρφια-επίδοξους ανταγωνιστές τροφής εκτός φωλιάς!

Με το τρόπο αυτό καταφέρνει να μονοπολήσει το ενδιαφέρον των θετών γονιών του και φυσικά να εξασφαλίσει την τροφή του! Το παράδοξο σε όλη την ιστορία είναι ότι ο κούκος εξελίσσεται σε μεγαλούτσικο πουλί (32-34εκ.) ενώ οι θετοί γονείς του είναι πολύ μικρότεροι και πρέπει να καταβάλουν μεγάλες προσπάθειες για να ταϊσουν το βλαστάρι τους!

 Κουκάκι στα αριστερά, θετός γονέας στα δεξιά!

Εδώ ο γονέας ταϊζει το κουκάκι που δεν χωράει πλέον στη φωλιά!