Το φυσικό περιβάλλον στην ποίηση (Κική Δημουλά)

Αυτοσυντήρηση

Θα πρέπει να ‘ταν άνοιξη

γιατί η μήνη αυτή

 υπερπηδώντας παπαρούνες έρχεται

Εκτός εάν η νοσταλγία,

από πολύ βιασύνη,

παραγνώρισ’ ενθυμούμενο.

Μοιάζουνε τόσο μεταξύ τους όλα

όταν τα πάρει ο χαμός.

Αλλά μπορεί σωστή να είναι η μνήμη

και να΄ ναι ξένο αυτό το φόντο,

 να’ ναι οι παπαρούνες δανεισμένες

από μιαν άλλη ιστορία,

δική μου ή ξένη.

Τα κάνει κάτι τέτοια η αναπόληση.

Από φιλοκαλία κι έπαρση.

¨Όμως θα πρέπει να ΄ταν άνοιξη

γιατί και μέλισσες βλέπω

να πετούν γύρω από αυτή τη μνήμη,

με περιπάθεια και πίστη

να συνωστίζονται στον κάλυκά της.

Εκτός αν ειν’ ο οργασμός νόμος του παρελθόντος,

μηχανισμός του ανεπανάληπτου.

Αν μένει πάντα κάποια γύρις

στα τελειωμένα πράγματα για την επικονίαση

της εμπειρίας, της λύπης

και της ποίησης.

Στην Αυτοσυντήρηση η Δημουλά αναφέρεται σε κάποια θύμηση ή νοσταλγία που συνέβη κάποια άνοιξη στο παρελθόν. Οι μέλισσες πετούν γύρω από τη μνήμη με ζήλο όπως πετούν γύρω από τους κάλυκες των ανθέων, έτοιμες να αποκομίσουν το πολύτιμο για αυτές νέκταρ.

Τέλος παρομοιάζει την γύρη που μεταφερόμενη από τους επικονιαστές θα δώσει συνέχεια στη διαδικασία της άνθισης, με αυτό που μένει κάθε φορά για να δώσει μια συνέχεια στα γεγονότα. Κάθε τι που συμβαίνει στην καθημερινότητα θυσιάζει ένα κομμάτι του για προστεθεί σε αυτό που αποκομίζει ο καθένας από τη ζωή. Με τον τρόπο αυτό χτίζεται κάθε φορά η συνέχεια στα όμορφα και λυπηρά που πρόκειται να συμβούν...

Το φυσικό περιβάλλον στην ποίηση (Γιώργος Σεφέρης)

Ο κ. Στρατής Θαλασσινός περιγράφει έναν άνθρωπο

2. Παιδί

Όταν άρχισα να μεγαλώνω με βασάνιζαν τα δέντρα

γιατί χαμογελάτε; πήγε ο νους σας στην άνοιξη που είναι

σκληρή για τα μικρά παιδιά;

μ' άρεσαν πολύ τα πράσινα φύλλα

νομίζω πως έμαθα λίγα γράμματα γιατί το στουπόχαρτο

πάνω στο θρανίο μου ήταν και εκείνο πράσινο

με βασάνιζαν οι ρίζες των δέντρων όταν μέσα στη ζεστασιά

του χειμώνα ερχότανε να τυλιχτούν γύρω από το κορμί μου

δεν έβλεπα άλλα όνειρα σαν ήμουν παιδί

έτσι γνώρισα το κορμί μου.

Στο Παιδί ο Σεφέρης περιγράφει πως η άνοιξη είναι σκληρή για τα μικρά παιδιά ίσως επειδή είναι αναγκασμένα να βρίσκονται στο σχολείο ενώ η φύση φοράει τα πράσινά της.

Όταν τα χρόνια περνούν ο καθένας ανακαλεί ό,τι σφράγισε το οριστικό πέρασμα από την παιδική ηλικία στην εφηβεία.

Εδώ ο ποιητής ανακαλεί το πράσινο και τις ρίζες των δέντρων τα οποία αποτέλεσαν τη βάση για να γνωρίσει τον εαυτό του ίσως και την ίδια τη ζωή.

Εσύ με πόσο διοξείδιο του άνθρακα "βαραίνεις" την ατμόσφαιρα καθημερινά;;;;

Παίζοντας αυτό το ηλεκτρονικό παιχνίδι μπορείτε να μάθετε ποιο είναι το ενεργειακό σας αποτύπωμα, δηλαδή πόσο διοξείδιο του άνθρακα (CO₂) εκλύουν στην ατμόσφαιρα οι καθημερινές σας συνήθειες που σχετίζονται με την κατανάλωση ενέργειας.

http://www.wwf.gr/footprint/

Περιμένω αποτελέσματα!!

Γίνε κηδεμόνας μιας αρκούδας!

Θέλετε να υιοθετήσουμε μια αρκουδίτσα;;;;;;

http://www.arcturos.gr/gr/shop/B.asp

Το μικρό καρδερινάκι

Biodiversity begins with a B.

Ακούμε και διαβάζουμε συνέχεια για τη μείωση των πληθυσμών των μελισσών, αλλά μάλλον δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε σωστά το πόσο μας επηρεάζει. Με απλά λόγια ο ρόλος των μελισσών είναι να επικονιάζουν τα λουλούδια. Παραθέτω παρακάτω έναν υποθετικό διάλογο ανάμεσα σε εσάς και μιας μέλισσας (η μελισσούλα "γράφει" με τα κιτρινόμαυρα!)!

- Και...τι είναι επικονίαση;

- Είναι η μεταφορά γύρης από το αρσενικό μέρος του άνθους στο θηλυκό.

- Και ποιος κάνει αυτή τη μεταφορά γύρης;

- Οι μέλισσες, οι πεταλούδες, άλλα έντομα, τα κολιμπρί, οι νυχτερίδες, ο αέρας... Αλλά κυρίως οι   μέλισσες! 

- Και γιατί μειώνονται οι πληθυσμοί των μελισσών;;;

- Στην πραγματικότητα δεν ξέρουμε γιατί μειώνονται. Ίσως λόγω κάποιας αρρώστιας, ίσως λόγω των φυτοφαρμάκων και του κατακερματισμού των ενδιατημάτων τους.

- Και τι θα γίνει αν χαθούν οι μέλισσες;

- Μα...δεν θα έχουμε λουλούδια!

- Και...;

- Και πολύ σύντομα δεν θα υπάρχει τίποτα από τα προϊόντα που καταναλώνει καθημερινά ο άνθρωπος...

- Μα πως;;;;;

- Κάπως έτσι: επικονίαση της ροδακινιάς - ροδάκινα - μαρμελάδα!

                                                    

- Ή επικονίαση της φουντουκιάς - φουντούκια - Μερέντα! Έχω χιλιάδες παραδείγματα να σου πω.

Κατάλαβες τώρα;;; Κάτι πρέπει να γίνει!     

                                                                                                                                         

    

 Φυσικά να ευχαριστήσω την tpet που...ανακάλυψε το βιντεάκι!

Ο μπούφος (Bubo bubo)

Μιας και βλέπω ότι ο μπούφος (Bubo bubo) κάνει θραύση (!) να σας πω δυο λόγια για τον... εικονιζόμενο.

 Ο μπούφος ανήκει στα νυκτόβια αρπακτικά, τα οποία έχουν την ικανότητα να εκμεταλλεύονται και το παραμικρό φως. Έχουν αυξημένη όραση και ακοή, ενώ το κεφάλι τους είναι πλατύ με φουντωτές απολήξεις που μοιάζουν με αυτιά. Στην πραγματικότητα οι απολήξεις αυτές λειτουργούν ως προστασία για να «σπάνε» το περίγραμμα του πουλιού και να μην προδίδουν την παρουσία του τη νύχτα.

Ο μπούφος είναι το μεγαλύτερο από τα γλαυκόμορφα και το μέγεθός του κυμαίνεται στα 60-75εκ. ενώ το άνοιγμα των φτερών του φτάνει τα 160-188εκ.!!! Στα αγγλικά ονομάζεται Eagle owl – τυχαίο, δε νομίζω!

Πως θα τον αναγνωρίσουμε; Από τα μεγάλα και πορτοκαλιά του μάτια. Πρέπει να είναι και λίγο τρομακτικός αν αναλογιστεί κανείς ότι το άνοιγμα των φτερών του είναι κάτι…παραπάνω από το μέσο ύψος ενός ανθρώπου! Είναι τεράστιος, πολύ δυνατό πουλί με μεγάλα δάχτυλα-νύχια και...καθόλου μπούφος!

Οι πασχαλιές άνθισαν και φέτος!

Χριστός Ανέστη!

Βαμμένα με κρεμμυδόφυλλα για το χρώμα και φύλλα από διάφορα φυτά για σχέδιο!

Le peuple migrateur

Η ταινία "Le peuple migrateur" είναι μια καταπληκτική προσπάθεια παρακολούθησης της πορείας μετανάστευσης των πουλιών! Μια ομάδα ανθρώπων αφού πήραν άδεια από κράτη, οργανώσεις, οικολόγους και πολιτικούς ακολούθησαν διάφορα είδη πουλιών στη μεταναστευτική τους πορεία. Οι λήψεις είναι με ανεμόπτερα, ακολούθησαν τα πουλιά ΠΑΝΤΟΥ! 

Αγαπημένο φυσικά και το τραγούδι του Nick Cave "To be by your side"...

Ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη, αλλά...

την καταστροφή!!! Και για να σας πείσω θα σας περιγράψω σύντομα τον τρόπο που ο κούκος γεννάει τα αυγά του. Επειδή η ανατροφή είναι μια δύσκολη υπόθεση ο κούκος δίνει την ευκαιρία στο μικρό κουκάκι να...αυτενεργήσει μόλις "σκάσει" από το αυγό.

Πιο συγκεκριμένα, η μαμά κούκος εντοπίζει μία φωλιά από κάποιο άλλο είδους πουλιού που επωάζει (κλωσσάει) τα αυγά του. Μόλις οι γονείς της φωλιάς την εγκαταλείψουν για σύντομο χρονικό διάστημα (προς αναζήτηση τροφής) η μαμά κούκος πάει και γεννάει το αυγό της στη φωλιά αυτή και απομακρύνεται άμεσα. Μόλις γυρίσουν οι ταλαίπωροι γονείς έχουμε δύο περιπτώσεις: στην πρώτη αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει ένα αυγό που δεν είναι δικό τους οπότε και το ρίχνουν έξω από τη φωλιά.

Στη δεύτερη και συνηθέστερη περίπτωση, οι γονείς δεν αντιλαμβάνονται κάποια διαφορά και φροντίζουν όλα τα αυγά εξίσου.

Το καλύτερο όμως έρχεται τώρα: το μικρό κουκάκι συνήθως βγαίνει από το αυγό πιο γρήγορα από το τα...αδέρφια του. Πρώτο του μέλημα και ενώ ακόμη είναι τυφλό, είναι να πετάξει τα αδέρφια-επίδοξους ανταγωνιστές τροφής εκτός φωλιάς!

Με το τρόπο αυτό καταφέρνει να μονοπολήσει το ενδιαφέρον των θετών γονιών του και φυσικά να εξασφαλίσει την τροφή του! Το παράδοξο σε όλη την ιστορία είναι ότι ο κούκος εξελίσσεται σε μεγαλούτσικο πουλί (32-34εκ.) ενώ οι θετοί γονείς του είναι πολύ μικρότεροι και πρέπει να καταβάλουν μεγάλες προσπάθειες για να ταϊσουν το βλαστάρι τους!

 Κουκάκι στα αριστερά, θετός γονέας στα δεξιά!

Εδώ ο γονέας ταϊζει το κουκάκι που δεν χωράει πλέον στη φωλιά!